zaterdag 16 augustus 2014

Home alone en zip-line

Vandaag gingen Tom en Nathalie zip-linen en ze moesten al om kwart voor 8 bij het kantoortje in Osa zijn. Ze ontbeten snel en ik nam alleen een kopje thee en ging later uitgebreid ontbijten.
Na ze uitgezwaaid te hebben was ik dus home alone. Best wel apart, zo ver weg van de bewoonde wereld met alleen maar natuur om je heen. Ik las eerst alle reacties op het blog, zo leuk en daarna begon ik aan het verslag van gisteren.
Ik hield me bezig met wassen en drogen van kleding en beleefde ook nog even een spannend momentje.
Er kroop ineens een klein slangetje over het terras.
Ik had jammer genoeg geen fototoestel en maakte snel een foto met mijn mobieltje, daarna schoof ik hem snel met een bezem van het terras af in de bosjes.


Ik ging lekker dobberen in het zwembad en lezen.
Rond 12 uur waren ze terug en hadden het enorm leuk gevonden. Ze hadden op de terugweg gelijk wat boodschappen gedaan.

Nathalie vertelt hier het verslag van de zip-line:
We waren om half 8 bij het kantoor van de zip-line en moesten hier onze namen op een formulier invullen wat betreft eventuele aansprakelijkheid bij ongevallen etc. Om mee te mogen met de zip-line mag je niet zwaarder wegen dan 230 pounds, nou dit is voor ons allebei geen probleem.



We zouden met een groep van 15 personen zijn en we moesten nog even wachten op de andere mensen. Snel volgde er een stel uit Costa Rica maar de rest was er nog niet. Toch gingen wij al naar boven de berg op, naar het startpunt van de zip-line.
We konden kiezen of we achterin de truck gingen zitten op bankjes of dat we zelf met de auto de berg opreden. Het leek mij wel leuk om achterin de truck te zitten dus uiteindelijk hebben we dit ook gedaan.
Je voelde de zon zo achterin zonder dak aardig branden, gelukkig is het wel goed weer voor de tour.


Na een kwartiertje rijden over een hobbelige weg, maar wel langs de mooiste huizen met prachtige uitzichten, kwamen we aan bij het startpunt van de kabels. Bovenaan stonden nog 5 personen te wachten om mee te gaan, zij waren zelf met de auto omhoog gereden.


Ok, pfff. Je zag de kabel lopen maar waar het volgende platform was kon je niet zien, deze lag verstopt achter de bomen. We kregen een tuigje aan, een helm op en we kregen een handschoen waarmee we af konden remmen. Ik had nog een rugzak om met een camera erin, dit is geen probleem en die kan je gewoon blijven dragen tijdens het zip-linen.


Er waren in totaal 4 tour guides mee, super behulpzaam en ze spraken duidelijk Engels. Een van de gidsen gaf de uitleg over hoe je het materiaal moest gebruiken, wat de beste houding was en niet onbelangrijk hoe je moest remmen. Een goede houding om te zip-linen is een zittende positie met je benen voor je gekruist en dan je armen vlak voor je gezicht. Je moest jezelf een beetje omhoog trekken zodat je kracht uitoefent waardoor je recht vooruit blijft gaan. Als je eventueel rondjes gaat draaien moet je je hoofd en het gewicht van je lichaam gebruiken om weer de goede kant op te draaien. Om af te remmen moet je je hand met de handschoen op de kabel leggen. Hierdoor ontstaat er een soort spanning en ga je minder snel. Ook werden er signalen uitgelegd, van remmen en doorgaan. Als je te snel afremt dan hang je voor het platform stil in de lucht.
Na de uitleg was het tijd om te gaan beginnen.. Aangezien we vooraan stonden met de uitleg mocht ik als eerste de spits afbijten. Twee van de gidsen waren al naar het volgende platform gegaan om je daar op te vangen.

Dit was toch wel even spannend en al helemaal omdat het zowel voor pap als mij de eerste keer was dat we zoiets gaan doen. Nadat ik mijn handen goed had gepositioneerd en in een zittende houding was gaan hangen, ging ik langs de kabel naar beneden. Wow, wat een gaaf gevoel. Je voelt de snelheid toenemen en je hebt een onwijs gaaf uitzicht op de boomtoppen en riviertjes. Het afremmen ging gelukkig ook goed.





Ik pakte mijn fototoestel en maakte foto's van pap die er aan kwam. Haha, hij kwam voor het platform stil te hangen. Hier hebben ze ook een handige truc voor, een gids glijdt een stukje naar beneden, klemt zijn benen om je heen en klimt als een soort aapje langs de kabel terug. Pap vond het ook een onwijs gave ervaring.




Ik vond het totaal niet eng wat ik van te voren wel verwacht had.
Je hoort het geluid van de kabel als je er onder hangt en er langs 'vliegt'. In totaal hebben we 9 afdalingen via een zip-line gemaakt. Na een paar keer raak je er al aan gewend en kan je iets meer van de omgeving genieten. Er waren twee platformen van waar je een stuk naar beneden afdaalde via een soort abseil methode. Je moest jezelf over de rand laten hangen en dan werd je als het ware naar beneden getild via de kabel. Ook waren er nog twee hangbruggen, nou, dit vonden we nog het engst van de hele tour. Bij de ene had je maar aan één kant een kabel om je aan vast te houden, je zit wel vast en kan niet vallen maar het gewiebel is eng en bij de andere had je smalle balken achter elkaar en aan weerszijden een kabel om je aan vast te houden. Je moest hier erg goed opletten waar je je voeten neerzette.






Op sommige stukken moest je klimmen door de bossen, dit was best wel glad en steil op sommige stukken, maar wel mooi om te doen. Helaas hebben we onderweg niet zoveel wildlife gezien, alleen een zwart-groene kikker maar toen hadden we net allebei de camera's weer opgeborgen en waren we klaar voor de volgende zip-line.
Op het einde was er een soort hutje waar we wat vers fruit konden eten, ananas, banaan, watermeloen en mango. Vanaf hier kon je een zogenaamde 'Tarzan swing' doen. Hierbij hang je aan één kabel en schommel je heen en weer. We besloten dit allebei te doen want achteraf denk je vaak 'had ik maar....'. We maakten hier van ons allebei een filmpje. Ik twijfelde toen ik bovenop stond nog wel even maar ben uiteindelijk wel gegaan, wel met een leuke gil, haha.





Nadat iedereen van de groep, op twee mensen na, deze swing gedaan had, liepen we terug naar de truck en zijn we weer achterin gaan zitten en we hebben ons laten afzetten bij de auto.


We waren om kwart over 11 weer bij de auto maar we hadden allebei het idee dat we veel langer weg geweest waren.


We vonden het allebei heel leuk om te doen en we zijn weer een mooie ervaring rijker. Tijdens de tocht hadden we het allebei ontzettend warm gehad, de auto gaf aan dat het 33 graden Celsius is, niet heel raar dus.
We reden weg bij het kantoortje richting Palmar, de andere kant op. Hier deden we nog even wat boodschappen bij een grotere supermarkt zoals water, melk, jam, drinken, vleeswaar en fruit. We kochten ook nog een ijsje en aten deze onderweg op. Om 12 uur waren we weer thuis bij mam.

Nathalie had erg trek toen ze terug kwam en maakte een lekker broodje gezond klaar.


Het was weer genieten van al het wildlife rondom het huis vandaag.


Toekan


Groene papegaai

Het begon ook nog te onweren en te regenen dus het was maar goed dat ze niet voor de canopy tour van 13 uur gekozen hadden.

Toen we vanavond uit eten wilden gaan was er onderweg op het pad naar beneden een boom omgevallen met allerlei takken midden op het pad. Tom begon het aan de kant te ruimen, best eng met de auto op de helling. Er kwam al gauw een Costa Ricaanse man helpen zodat we toch door konden rijden.

We gingen uit eten bij Boca Coronado, een bar/restaurant langs de kant van de doorgaande weg.


Op de parkeerplaats zag je als je omhoog keek het restaurant waar we gisteravond gegeten hadden.
Overal zie je borden langs de kant voor Ceviche, een lokale specialiteit.
Tom en ik bestelden dit allebei, hij met gemengde vis en ik met garnalen. Nathalie nam een gebakken uienring, het leek op een kleine bloomin' onion.




Als hoofdgerecht had ik vis met seafood saus, Nathalie had gebakken vis met frites en Tom knoflookgarnalen. Het smaakte allemaal prima alleen was de ambiance niet zo leuk en door het rare licht zag je amper wat er precies op je bord lag.




Het was niet duur maar niet zo'n gezellig restaurant. Ik denk dat als ze dit in het restaurant boven op de berg geserveerd hadden het een hele andere beleving geweest was.

Welcome home

We waren al weer vroeg thuis en gingen lezen en t.v. kijken.

14 opmerkingen:

  1. Geweldig ervaring zip-linen, erg knap van Tom en Nathalie, denk niet dat ik dat durf.
    Wat een prachtige Toekan foto, wow!
    Het eten ziet er ondanks de ambiance wel heerlijk uit.
    Veel plezier vandaag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Super leuk zo'n toen, ik denk ook niet dat ik dit zou durven dus petje af hoor. Super die Toekan op de foto, moeten we normaal voor naar de dierentuin hahahaha.
    Geniet!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een gave dag. Gezellig dagje vader en dochter. Heb dat filmpje bekeken. Geweldig die gil. Heel knap dat ze dit durfden. Het is toch bijna een bungee jump. Ben ook trots op jou Anita. Zomaar een slang verjagen in the middle of nowhere.
    Groetjes Petra.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Echt een geweldige ervaring rijker. Lijkt mij een hele belevenis. Die toekan echt dichtbij, hier zie je ze alleen bij van der Valk, of in Avifauna.

    Heb effe ge-googled, mocht ik ooit in Costa-Rica komen en dit Zip-linen ook willen doen, dan mag ik dit niet, hahaha ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou dat zijn wel twee bikkels zeg, ik zou het echt niet durven. Wel super mooi om zo'n tour te beleven. Jij hebt ook je hart weer op kunnen halen met al die mooie vogels en insecten. Dat slangetje zou ik wat minder vinden brrrrr. Eten ziet er toch wel lekker uit hoor;-)
    Gr. Yvonne en Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Stoer zeg Tom en Nathalie. Het lijkt me best wel even bibberen voor de eerste afdaling. Maar hartstikke tof. Maar Anita is ook heel stoer. Eerst rustig een foto maken van een slang en hem daarna pas de deur uitwerken. Ik denk dat ik heel hard zou gaan gillen, hahaha.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou wat een avontuur zeg voor Tom en Nathalie. Weet niet of ik zou durven.
    En jij met je slang brr, was je toch niet alleen thuis haha.
    Gelukkig konden jullie de takken op de weg makkelijk weg krijgen. Wat nou als er echt een boom op de weg ligt? Kun je dan nog op een andere manier weg?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een spannende dag voor jullie allemaal voor jou anita met die slang:)
    En nathalie en tom als tarzan & jane!!!
    Complimentje voor tom super knap dat hij dit allemaal doet hoor.
    Echt een stoere vader..
    En de foto van die toekan geweldig.
    Geniet ze

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Op bijna alles van vandaag ben ik wel jaloers. Alleen niet op jou, Anita, met je slang. Daar ben ik helemaal NIET jaloers op. Ik had echt moord en brand gegild.
    Maar dat zip-line-en lijkt me echt geweldig en wat heb je het leuk verteld, Nathalie.
    Costa Rica komt echt wel op mijn lijstje om te gaan al moet ik nog wel even werken aan mijn fobie voor alles was meer dan vier pootjes heeft of rond "glijdt" ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een superleuke dag voor Nathalie en Tom. Dat staat ook nog echt op mijn wensenlijstje.... !!!

    En jouw avontuur met de slang! Heldin!
    En dan ook nog het gezamelijke avontuur met de takken op de weg.

    Geniet nogmaals van alles.. het ziet er daar echt prachtig uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een Tarzan en Jane's dag was dit, twee die van boom naar boom zippen en jij die heel heldhaftig de wildlife te lijf gaat Hahaha
    Ik ga dan liever voor het zippen dan in gevecht met de slang :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een stoere dag, en goed dat jullie het ochtend hebben gedaan..
    De regen keurig ontlopen...

    Anita, stoer om thuis de slang de deur te wijzen !! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Altijd leuk om de dag te beginnen met jullie blog. Wat een mooie natuur, super! Erg stoer van Tom en Nathallie dat ze dit gedaan hebben, een hele mooie ervaring. Geniet npg maar lekker van al dit moois! Gr. Ine

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een geweldige ervaring, zo'n zip-line toer! Stoer van ze, leuk filmpje ook.
    Mooie natuur met het nodige wildlife, die slangen vind ik maar niks...
    Enjoy!!

    BeantwoordenVerwijderen