dinsdag 26 augustus 2014

Back to reality

Maandagmorgen ging om 2.45 uur de wekker. Ik ging me snel douchen en reorganiseerde de koffers. Tom stond vlak erna op. Nathalie had in een andere kamer geslapen en kwam al kijken of we wakker waren.
Ze maakte nog een kopje thee klaar en daarna sleepten we onze bagage naar de poort. Het taxibusje was er om half 4. Er reed nog een ander gezin mee naar het vliegveld.


Op het vliegveld aangekomen liepen we eerst naar de balies om vertrekbelasting te betalen. Dit is 29 dollar per persoon, anders mag je het land niet uit. We waren precies op tijd want later stonden er steeds lange  rijen. Het Juan Santamaria International airport is een mooi modern vliegveld. Een vrouw van American airlines hielp ons om boarding passen uit te printen, dat was online niet gelukt.


Als eerste ging Nathalie inchecken, zij vliegt eerst naar Miami, dan door naar Madrid en dan naar Düsseldorf. Ze kreeg alle drie de boarding passen al. In Miami moet ze de koffer even ophalen maar daarna wordt deze doorgelabeld naar Düsseldorf.
Tom en ik hadden de schoenen, boeken en jassen in een aparte tas gedaan en hadden nog 2 koffers, dus 3 stuks bagage in totaal.
Met de service kaart van Air Berlin mag je 32 kg per persoon meenemen. Nu zeiden ze bij American airlines dat dit niet hun regels waren en dat de extra tas 200 dollar zou kosten.  Wat een stom  gedoe zeg als je op de heenweg al 32 kg hebt dan heb je dit op de terugweg toch ook?
We haalden toen alles uit de extra tas en propten het in de koffers erbij. Een paar boeken deed Tom nog in zijn handbagage. Eerst dachten we dat de tas niet meer zou passen maar die paste ook nog dus nu hadden we 2 zware koffers, hier keken ze even van op maar ze mochten mee. We hadden de oude laptop die Nathalie gebruikt had ook in de koffer gedaan want dat scheelde haar weer gewicht en rompslomp bij immigratie.


Tom ging even buiten roken en Nathalie en ik keken rond bij wat souvenir shops.  Daarna gingen we langs de controles, ook hier schoenen uit, riemen af, horloges af, laptop uit de tas. Bij Tom stond er op de boarding pass pre check en dat betekende dat hij geen schoenen uit hoeft en door kan lopen, dat heeft hij iedere keer. Waarom hij dat heeft is de grote vraag.
We hadden trek gekregen en zagen in de food court een Cinnabon. Hier zijn we in Amerika nog nooit geweest maar vonden het er altijd lekker ruiken. Nathalie en ik deelden een classic bon, deze was nog warm en lekker, maar wel machtig.



Mijn naam werd omgeroepen bij het boarden omdat  er bij mijn naam een notitie staat dat ik een rolstoel nodig heb. We mochten toen als een van de eersten het toestel in. Voor je aan boord ging werd je handbagage door medewerkers nagekeken, je moest zelf je tas open doen en zij bekeken alles met handschoentjes aan. Als je op het vliegveld water gekocht had kon je het hier dus weer inleveren.
We zaten met z’n drieën op een rij, dat was wel leuk.  We doezelden alle drie nog een beetje weg tijdens de vlucht..
Bye, bye Costa Rica.


Het vliegtuig  vertrok op tijd om 6.20 uur en we landen in Miami om 10.50 uur lokale tijd.


De vliegtijd was ongeveer 2,5 uur., in Miami is het twee uur later dan in Costa Rica.
In de slurf stond er een medewerkster met een rolstoel met mijn naam erop voor me klaar. Op Miami airport moet je grote afstanden lopen en lang wachten in de rij bij customs dus dat was wel fijn. Er stond een rij van hier tot Tokyo voor de douane maar er is een speciale rij voor mensen met rolstoelen. Hier stonden ongeveer 12 rolstoelen voor me. De douane beamte vroeg naar de "main reason of our trip?" en of we vandaag Florida al weer verlaten. We wilden antwoorden dat we best langer zouden blijven maar helaas zit dit er niet in.

We haalden de koffers op maar gaven deze nog niet af bij connecting flights, en gaven het blauwe formulier af. We wilden gaan proberen of het mogelijk was dat Nathalie met ons mee vloog direct naar Düsseldorf in plaats van de tussenstop in Madrid.
De man van American Airlines die ons hielp wat uiterst behulpzaam en vriendelijk en zei dat hij dacht dat het ongeveer 200 dollar zou kosten. Dit was wel een hoop geld maar zou ontzettend veel rompslomp en tijd schelen. Hij ging alles intoetsen in zijn computer en bellen en toen kwam hij op 620 dollar, 250 van American Airlines en nog eens 370 van Air Berlin. Dat vonden we toch echt iets te gek, hier heb je een nieuw ticket voor. Dus helaas laten we alles maar zoals het is en zal Nathalie om 18.15 uur vliegen en wij om 16 uur.
We leverden toen wel onze koffers in bij connecting flights en bedankten de rolstoel medewerkster.
Tom ging naar buiten om te roken en wij liepen naar Starbucks. We namen een cappuccino en een strawberry frappucino en deelden een stuk lemon pound cake.


We besloten op een gegeven moment om maar achter de douane te kijken of daar nog iets te beleven viel. Door mijn kraag kregen we voorrang in de rij en  konden door immigratie. Tom had ook hier een pre-check. Er kwam een medewerkster naar me toe om mijn kraag te onderzoeken op drugs. Ze haalde er een papiertje langs die door een scan moest.
Nathalie zou vertrekken van de D pier en wij de E pier en gelukkig lag dit bij elkaar in dezelfde vleugel.
Tom en zij liepen samen naar de gate waar zij zich later moest melden, dit was een hele lange gang. Ik bleef op ze wachten in de gang en om de haverklap stopten er van die elektrische karretjes of ze me moesten helpen.

In de wieltjes zie ik luiaard bekkies, haha.
Nathalie bleef eerst nog een hele poos bij ons. Omdat ze hartige trek gekregen had haalde ze een peperoni pizza bij Pizza Hut. Er werden net verse breadsticks gebakken en die lustte ik wel. We kregen een bonnetje om ze ietsje later op te pikken. Hadden ze per ongeluk twee porties aangeslagen en de pizza niet, dus Tom en ik zaten goed. Ze waren erg lekker en goed heet.

Om half 4 werd mijn naam weer omgeroepen en kon ik op een speciale rolstoelplaats gaan zitten om als een van de eersten te boarden. Nathalie mocht hier niet bijblijven omdat zij een andere boarding pass had.
We liepen toen met haar mee om afscheid te nemen, dat viel niet mee. Nathalie huilen, ik huilen, tot morgenmiddag, heel raar. Maar ja, we wisten al die tijd al dat haar ticket anders was dan die van ons. Wij hadden pas veel later besloten om haar op te zoeken in Costa Rica. Het was al fijn dat we allemaal tegelijk vlogen vanuit Costa Rica.


Tom en ik gingen als eersten aan boord en hadden nog volop ruimte in de opbergbakken boven ons. Wat een heisa is dat toch altijd als je ziet wat alle mensen meezeulen, erg vermakelijk om te zien.
In plaats van om 16 uur vertrok het vliegtuig pas om 16.45 uur, het toestel stond heel lang te wachten om op te stijgen bij de startbaan. Al vrij snel kregen we drinken en daarna de maaltijd. Tom koos de macaroni-cheese en ik kip in South-western saus, maar dit was niet te eten. De koolsla en het aardbeiengebakje gingen nog wel als je het wegspoelde met een wijntje.
We keken films op eigen schermpjes en lazen wat. Verder hebben we nog aardig kunnen slapen. Tom kon niet echt lekker zijn benen kwijt en vond de stoelen vervelend zitten, maar op een gegeven moment lag hij toch keihard te snurken. Ik had allerlei kussens in mijn rug en op mijn zitting en dat ging wel.
We landden om 7.10 uur in Düsseldorf, dus 10 minuten later dan gepland. Dat had hij mooi ingehaald.
We waren blij dat we weer konden lopen en gelukkig zijn de afstanden niet zo gigantisch op Düsseldorf airport. Ik friste me even op, tanden poetsen, en daarna gingen we de bagage ophalen.
Een koffer draaide al een poosje rondjes maar Tom herkende hem niet, er zat allerlei plakband omheen dat deze "Inspected by customs" was. Ben benieuwd of we er thuis nog een brief in aan treffen. De andere koffer kwam ook snel.


We aten een broodje met een kopje thee en koffie en gingen daarna naar de taxistandplaats. Onze bagage paste bij diverse auto’s niet achterin en we moesten wachten op een grotere taxi.
Bij Van der Valk ging ik nog even naar het toilet en Tom haalde de auto uit de parkeergarage en rond 9 uur gingen we op weg. We kregen om half 10 een berichtje dat Nathalie veilig geland was in Madrid en nu moest wachten tot half 1 tot ze door kon naar Düsseldorf.
Niet veel later belde Sebastian, hij was met Hannelore onderweg naar CentrO Oberhausen en zou daarna Nathalie gaan ophalen.
Ik had het heel koud gehad in het vliegtuig en het weer in Duitsland was ook niet om over naar huis te schrijven, 13 graden en regen. Het omgekeerde van Costa Rica met 31 graden.
In de auto begon ik ook te niezen en te snotteren, hopelijk word ik niet verkouden.
Om kwart voor elf waren we weer thuis waar gelukkig het zonnetje scheen. 's Middags gingen we de koffers uitruimen en deden nog een klein dutje. Er zat inderdaad een briefje in de koffer dat deze gecontroleerd was maar er was niets uit. We hadden o.a. een klein zip-lock zakje met zand erin zitten van het strand en dat lag bovenop. Misschien dat ze gedacht hadden dat dit iets speciaals was! Wij verzamelen zand van stranden waar we geweest zijn.

Hier volgt het verslag van Nathalie;
Nadat we afscheid genomen hadden ben ik langzaam richting mijn gate gelopen. Ik had een gate wijziging gekregen, in plaats van D25 vertrok ik vanaf D22, dit was nog verder lopen.
Ik heb nog een leesboek gekocht bij een boekenwinkel  en wat chips, m&m’s en een flesje water. Het eten in het vliegtuig is meestal niet echt lekker dus nu had ik iets voor de lekkere trek.
De jongen achter de kassa vroeg waar ik naar toe moest en vond 3 vluchten achter elkaar erg veel. Ik had maar langer in Miami moeten blijven zei hij.
Ik ben bij de gate gaan wachten. De vlucht was overboekt en ze zochten 4 personen die hun stoel af wilden geven in ruil voor 1000 dollar, een overnachting, eten en dezelfde vlucht een dag later. Het is dat ik nog een vervolgvlucht had vanuit Madrid anders was het een verleidelijk aanbod.
Rond half 6 begonnen ze met boarden en ik zat op stoel 29H, aan het gangpad. Het was weer een oud toestel zonder eigen schermpjes. Ik zat naast een jongen die niet heel spraakzaam was en hij is ook de hele vlucht niet opgestaan uit zijn stoel.  We vertrokken mooi op tijd en de vlucht zou ongeveer 8 uur duren. Een uurtje na het opstijgen kregen we het eten, kip of pasta. Ik koos voor pasta, dit was ravioli met kaas en tomatensaus. Ik moet toegeven dat dit best smakelijk was.
Na het eten ben ik gaan slapen en ik heb ongeveer 4-5 uur geslapen, nou ja, meer dommelen en soms echt slapen. Een uurtje voor het landen werd het ontbijt geserveerd, een croissantje met jam en wat yoghurt. De vlucht ging best wel snel vond ik en om half 9 waren we geland op Madrid.
Er werd in het vliegtuig wat omgeroepen over mensen met een connecting flight waar zij heen moeten gaan, dit verstond ik niet door alle herrie dus ik heb het bij de service desk op het vliegveld gevraagd. Omdat mijn vlucht pas om half 1 vertrekt was de gate nog niet bekend maar ik moest de borden voor gates H, J en K volgen en hier de schermen voor departures in de gaten houden. Ik moest door een paspoort controle heen, mijn tassen door de scan en ik door een poortje. Na de controle ging ik met de tram naar het andere deel van het vliegveld en hier kwam je op een gegeven moment uit bij alle winkels en restaurantjes voor de gate.  Ik vond het vliegveld heel erg mooi maar wel groot en onoverzichtelijk.
Ik was wel toe aan een kopje thee en wat lekkers. Ik kocht voor mezelf bij Paul, een boulangerie/patisserie een kopje thee, mini pain au chocolat en een stokbroodje tonijnsalade. 


Aangezien ik lang moest wachten ben ik op de i-pad de film Safe haven gaan kijken om de tijd door te komen.  Pas om 12 uur was de gate bekend en hier liep ik dan ook snel naar toe.
Bij de gate aangekomen stond er nog geen toestel maar deze arriveerde niet veel later.  Vertrek om half 1 ging nu niet lukken maar het viel mee want om 1 uur vertrokken we al van de gate. De vlucht zou 2 uur duren en ik zat bijna helemaal achteraan op stoel 26D, wederom bij het gangpad. Ik had echter geluk want op de twee stoelen naast me kwam niemand zitten dus ik ben bij het raam gaan zitten, benen op de stoelen en even lekker naar buiten kijken door het raam. Het was een mooi gezicht om over Europa te vliegen.  De vlucht ging lekker snel en bij Düsseldorf aangekomen hingen de wolken laag en regende het, welkom thuis, haha. We moesten het vliegtuig uit via een trap en werden met een bus naar de bagagebanden gebracht in het Schengen gedeelte. Het duurde wel een half uur voordat de koffers eindelijk kwamen maar toen de band rolde kwam die gelukkig vrij snel. Het kan dus wel goed gaan met 2 keer overstappen, ik had sommige kleding die ik absoluut niet kwijt wilde raken al in mijn handbagage gedaan voor alle zekerheid. Ik liep langs de douane en had niets aan te geven, ook al had ik dit wel dan zat er helemaal niemand. Achter de douane stonden Sebastian en Hannelore op me te wachten met een leuke ballon en als verrassing was mijn oom Wilco ook gekomen, erg lief.

Nadat we even hadden staan kletsen zijn we naar de parkeergarage gelopen om naar de auto te gaan, ik was erg moe en wilde graag naar huis. In totaal had ik meer dan 30 uur gereisd.
Het was druk onderweg en we hebben er ruim 2 uur over gedaan om thuis te komen. Pfff… maar wat een fijn gevoel na zo’n lange reis. Ik heb even wat post gekeken, o.a. 2  Delicious tijdschriften en een boek van school. Ik ben lekker gaan douchen en hierna hebben we patat gegeten, mmm, lekker weer een frikandel en kroket. We hebben voor Sebastian en Hannelore een luiaard knuffel als souvenir en ik ben lekker op tijd gaan slapen in mijn eigen bed, heerlijk.


Zo komt er toch echt een einde aan mijn avontuur van 7 weken door Costa Rica. Ik heb ervan genoten, nieuwe ervaringen opgedaan en ik vond het heerlijk om even weg te zijn uit je dagelijkse ritme van school. Ik ben nog t/m zondag vrij en moet maandag helaas weer beginnen. Nog even relaxen en leuke dingen doen en dan begint het ‘echte’ leven weer.
Ik wil iedereen ook nogmaals bedanken voor de leuke reacties op mijn blog en ook op het blog van mam.
Wellicht tot een volgend avontuur! Groetjes, Nathalie

Ik werd dinsdagmiddag al gebeld of de injectie (X-geva, botversterker) die ze morgen zouden komen geven ook vanavond zou kunnen. Mijn vaste prikster is op vakantie en dit was een invalster. Ik vond het prima. Zo is het gewone leventje weer begonnen. A.s. vrijdag heb ik een botscan en volgende week een nieuwe MRI en dan 2 weken later de uitslag, ik ben heel erg benieuwd of er nieuwe uitzaaiingen te zien zijn. Ik merkte wel dat de warmte ook veel goed deed voor mijn rug en het zwemmen voelde fijn. Hopelijk is alles stabiel en mag ik na september de kraag af. Sommigen hadden ook gevraagd of ik de kraag al minder droeg maar ik heb het onding steeds om gehad, alleen met zwemmen en voor de foto's deed ik hem af en toe af.

Om half 7 waren de kinderen weer veilig thuis en konden we elkaar eindelijk knuffelen.


We willen iedereen die meegelezen heeft heel erg bedanken, ook op het blog van Nathalie. Het was leuk dat er zoveel mensen reageerden met soms erg grappige reacties en dank jullie wel voor de complimenten.
We hebben een onvergetelijk mooie vakantie gehad en nu gaat het "gewone" leventje weer beginnen.
Maar gelukkig hebben we weer iets om naar uit te kijken want over 3,5 maand gaan we met de kerst naar Orlando met z'n allen. Hopelijk gaan jullie ons blog dan ook weer volgen. Tot een volgende keer!


24 opmerkingen:

  1. Spijtig dat de vakantie afgelopen is ... nu mis ik jullie dagelijkse verslagjes :).
    Jullie hebben ons zeker goesting doen krijgen om ook eens af te zakken naar Costa Rica.
    Wij wensen Anita een spoedig herstel, hopelijk wordt je snel weer de 'oude'.
    Misschien komen we elkaar met Kerst wel tegen in Orlando. Ik volg dan zeker jullie doen en laten via de blog. Groetjes Minneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Welkom thuis!! Ook ik ga je dagelijkse verslag zeker missen, heerlijke vehalen van een schitterende vakantie!! Succces met de onderzoeken en we duimen voor een goede uitslag!! Liefs, Saskia

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn dat alles goed is gegaan en dat jullie weer veilig thuis zijn.
    Wat hebben we genoten van jullie blog.
    En wat een lekkere vooruitzicht om met kest weer weg te gaan.
    Wij gaan jullie weer volgen.
    En anita veel sterkte en we blijven op de hoogte via fb
    Heel veel groetjes nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een geweldige vakantie was dat zeg, en wat een schitterend land. Kan me heel goed voorstellen dat jullie nog best wat langer hadden willen blijven. Heb echt genoten van jullie blogs en ga jullie straks in Florida natuurlijk weer volgen! Hoop op een goede uitslag van de onderzoeken!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou gelukkig weer veilig thuis, zal wel ff wennen zijn aan de temperatuur en de omgeving;-(
    Wij vonden het erg leuk om Nathalie en later jullie alle drie te volgen, het is een fantastische reis geweest en de foto's waren prachtig. Jammer dat Nathalie het laatste stuk niet mee kon vliegen, enne.... die traantjes op het vliegveld kan ik helemaal begrijpen, ik ben ook zo'n "watje".
    Lekker vooruitzicht met de kerst, en dan ook nog met de hele familie naar Orlando, wij gaan jullie zeker volgen hoor!
    Wij duimen voor een goede uitslag van de MRI!
    Groetjes, Yvonne en Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie reis hebben jullie weer gemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een mooie afsluiter van een mooie reis! Ook wij duimen mee voor een goede uitslag, dat jullie nog mooie reizen samen mogen maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jullie kunnen terug kijken op een geweldige reis.
    Bedankt weer dat we mochten meelezen en tot het volgende blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een mooi avontuur! Jammer dat er zo heel af een toe net een tripje iets te zwaar was om aan deel te nemen, maar dat life soms suckt, hoeven we jou niet te vertellen. Wat fijn voor dat je er van hebt kunnen genieten, zonder al te grote problemen en petje af dat je je in de 'kleinere" ongemakjes zoals die vervelende kraag, geschikt hebt, Anita. Ik vroeg me nog wel af of de verleiding niet groot was om die 29 dollar voor de uitreis niet te betalen.......Sterkte en succes weer met alle onderzoeken en uitslagen de komende tijd en tot in Orlando!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Echt genoten van jouw blog en die van Nathalie. Een vakantie voor jullie om niet te vergeten. Wat een indrukken! Gelukkig allemaal weer veilig thuis en na de onderzoeken en uitslagen, weer iets heerlijks om naar uit te kijken. Kerst in Florida, een stiekeme wens van mij en dan met de hele familie. Sterkte komende tijd en we keep in touch, gr Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Weer veilig terug in ons koude kikkerlandje. Leuke verslagen, mooie foto's. We spreken elkaar binnenkort. En in december ben ik er weer bij, althans op het blog ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Iedereen weer veilig op het honk...zo moet het!
    Balen dat de vlucht van Nathalie niet kon worden omgezet, en wat een belachelijke bedragen zouden ze er anders voor hebben gevraagd!

    Jullie vooral bedankt voor het dagelijks bijhouden van het blog, het was heerlijk om er op deze manier achter te komen hoe geweldig mooi het is in Costa Rica.
    Voor Nathalie heel veel succes met je opleiding en hopelijk heb je toch een beetje een vakantie gevoel over gehouden aan deze ervaring ondanks dat je beste heel hard hebt moeten werken.
    Voor Tom, Anita en de rest van het gezin...heel veel sterkte met alle onderzoeken en uitslagen en natuurlijk volg ik jullie weer op de voet als jullie de kerst periode daar gaan beleven.
    Groetjes Marja

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb genoten van jullie blog, bedankt voor de leuke verslagen! Kijk alweer uit naar jullie volgende blog. See you. Gr. Ine

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Iedereen is gelukkig weer veilig thuis. Jammer dat deze mooie reis voorbij is. Fijn dat je je zo goed hebt gevoeld tijdens de vakantie. En dat je niet aan alles mee kon doen, was niet anders. Ik heb niet de indruk gekregen dat je daar veel moeite mee had. Zeg nou zelf wat voor straf het was om in dat zwembad met dat fantastische uitzicht te drijven. Nathalie veel succes met het oppakken van het "gewone" studenten leven. En Anita ontzettend veel succes met de komende onderzoeken. Ik hoop je op de blogfoto's in december zonder kraag te zien. Liefs uit Almere!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Mooie afsluiting van een mooie reis. Heel veel suc6 de komende tijd. Tot over 3,5 maand in Florida. We zullen elkaar zeker ontmoeten.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Welkom thuis allemaal. Wat heb ik genoten van je blog over het mooie Costa Rica, wat een heerlijke vakantie. Dank daarvoor. Veel sterkte met de komende onderzoeken en ik duim voor een goede uitslag. Tot december in Florida!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Leuk verslag van de terugvluchten, voor Nathalie wel een reis zeg, pfff... Ontzettend bedankt jullie allemaal voor de blogs, vond het erg leuk om te volgen. Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt! Nathalie veel succes met de studie, en Anita heel veel sterkte tijdens de onderzoeken en vooral het wachten daarna op de uitslag. Ga zo duimen dat je kraag af mag! Echt respect dat je het onding zo vaak om heb moeten houden in Costa Rica en dat ook daadwerkelijk hebt gedaan. Tot de volgende keer, dan volg ik uiteraard weer :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Weer op Hollandse bodem. Misschien wel lekker om weer in je eigen bed te slapen en zeker om je zoon weer te zien. Maar dit was zeker een vakantie waar je met heel veel plezier op terug kan kijken. Veel sterkte met de onderzoeken de aankomende weken en ik hoop op veel goed nieuws voor je.
    Natuurlijk zal ik jullie in december weer gaan volgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Nu weer thuis na een waanzinnige vakantie op een mega mooie plek!!
    De aankomende vakantie is alweer snel heerlijk om naar uit te kijken :-)

    Tot de volgende keer!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Lieve Anita,
    Wat heb jij, samen met Tom en Nathalie, een heerlijke tijd gehad, zo fijn dat je er zo van hebt kunnen genieten. Al heb je niet alles mee kunnen doen, ik heb er bewondering voor hoe je ermee omgaat, chapeau! Ik wens je alle goeds voor de komende tijd toe en duim voor een gunstige uitslag. En natuurlijk zal ik jullie weer volgen in december!
    Dikke knuffel en liefs van Aggie

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Fijn om te horen dat jullie een fantastische vakantie hebben gehad, genoten...
    en weer veilig terug zijn!

    Ik heb genoten van jullie blog!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Welkom terug van jullie geweldige vakantie. Het is de laatste tijd een vast onderdeel van de avond geworden om jullie blog te lezen, ik ga dat missen!
    Wat heerlijk dat jullie met kerst naar Orlando gaan, erg leuk om naar uit te kijken.
    Veel sterkte voor jullie allemaal om weer te wennen aan het 'gewone' ritme, zeker ook voor Nathalie die zo lang in een compleet andere omgeving geweest is en nu weer zo hard moet gaan studeren.
    Voor jou Anita sterkte met de komende onderzoeken, ik zal heel erg duimen voor positieve berichten!
    Lieve groetjes, Marja 28-8-2014

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wederom enorm genoten van jullie verhalen. Wat is het ook een schitterend land.
    In wens jullie heel veel succes en sterkte met alles wat komen gaat en hoop op een gunstige uitslag.
    We kijken in ieder geval weer uit naar jullie volgende blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik heb zojuist pas de laatste twee verslagen gelezen, wat hebben jullie een prachtige vakantie gehad! Wel jammer dat Nathalie niet met jullie mee kon vliegen op de terugweg maar gelukkig zijn jullie allemaal veilig thuisgekomen. Bedankt voor het mogen meegenieten en hier wordt hard geduimd dat die vervelende kraag snel af mag. Tot een volgend verslag!

    Groetjes,
    Sonja

    BeantwoordenVerwijderen